In februari 1999, gelijk met de start van het huwelijk van Arie Bouma en Willemien Beerepoot-Hulskamp in het kerkje van het bergdorpje Kirchschlag in Oostenrijk, is het project voor de straatkinderen van Raducaneni in Roemenië van start gegaan. De geldelijke giften b.g.v. het huwelijksfeest werden bestemd voor het werk van Zr. Patrizia Kaiser. Zij is lid van de orde van Steijl uit Limburg en is enige dochter van vrienden van Arie en Willemien.
Deze vrienden: Franz en Maria Kaiser hadden een boerderij in Kirchschlag, waar Arie en Willemien jaarlijks vakantie hielden.
Voor 5000,- gulden werd een autootje gekocht en bestemd voor zuster Patrizia, die sociaal werk deed in het dorpje Raducaneni in Roemenie. Het was in die tijd het enige motorvoertuig van het dorp. Patrizia gebruikte het om zieken en bejaarden te bezoeken, verzorgen en verplegen. Zij kon nu voor vervoer zorgen naar dokter, ziekenhuis en apotheek in de 40 km noordelijk gelegen stad Iasi
Arie en Willemien hebben kort daarna een bezoek aan Raducaneni gebracht. Daar bleek dat Patrizia ook nog eens moest zorgen voor de opvang van 250 kinderen, die als gevolg van de bekrompen en armoedige huisvesting op straat zwierven. Arie en Willemien hebben toen samen met vele anderen (ook uit Oostenrijk) een jeugdcentrum kunnen bouwen en inrichten. Daar ontvangen de kinderen veel warmte en liefde. In het begin werkte Patrizia samen met haar Poolse medezuster Dawida. Op dit moment hebben zij beiden een nieuwe taak en zorgen medezusters van de orde van Steijl voor de kinderen. Zij begeleiden de kinderen bij hun spel en huiswerk, zorgen zonodig voor maaltijden en een bad en zelfs voor logies als er problemen zijn in de gezinnen.
In 2001 hebben Arie en Willemien toegezegd ieder jaar financieel borg te zullen staan voor 4 á 5 kinderen, die verstoken zouden blijven van Voortgezet Onderwijs omdat de ouders de pension- en studiekosten niet kunnen opbrengen. Omdat de garantie per kind voor 5 jaren geldt is het nodig om een reserve fonds aan te houden. De studie mag tussentijds niet afgebroken worden bij gebrek aan geld.
In de beginjaren was het project gebonden aan de stichting Nederland – Roemenië.
Doordat er al snel duidelijk werd dat niet alle gelden naar de kinderen gingen, maar veel naar onzichtbare andere doelen (profiteurs), is in 2004 het besluit genomen om als zelfstandige stichting verder te gaan. Door onze werkzaamheden kleinschalig te houden is het overzicht voor ons stichtingsbestuur eenvoudiger en kunnen we onze sponsors garanderen dat alle gelden rechtstreeks aan het goede doel worden besteed. 100 % voor de kinderen en studenten. Niets aan de strijkstok, geen dikbetaalde directeur, geen onkostendeclaraties.
Jaarlijks krijgen wij vele bedankbrieven van de studenten en kinderen vanuit Roemenië die door hun studie een zonnigere toekomst voor ogen hebben.
Het aantal studenten in het voortgezet onderwijs kon in de loop der jaren worden uitgebreid. Al velen hebben hun studie afgerond. Ook kon er vaak een extra bedrag worden uitgedeeld aan gezinnen die het ergst in nood zaten. Ook zijn er incidenteel extra bedragen toegekend aan soortgelijke goede doelen. Echter alleen als het bestuur er zeker van was dat alle gelden werkelijk naar de mensen gingen, die dit echt nodig hadden.
Dit kon allemaal dankzij de financiële steun van velen. Er zijn veel individuele personen of bedrijven die jaarlijks een bedrag schenken. Verder krijgen wij veel eenmalige giften na jubileumfeestjes waarbij de pot is bestemd voor onze stichting. Verder is in 2005 het initiatief genomen tot een jaarlijkse boekenmarkt waar veel mensen boeken en andere zaken inbrengen en heel veel kopers voor een klein prijsje de mooiste boeken kunnen bemachtigen. Veel vrijwilligers werken hier belangeloos aan mee. Inmiddels is de organisatie van deze boekenmarkt naar een nieuwe werkgroep gegaan. Meerdere stichtingen delen in de toekomst de baten. Wij hebben inmiddels een garantiefonds kunnen vormen, waardoor wij er zeker van kunnen zijn dat de jongelui uit Raducaneni hun studie ook echt af kunnen maken.
De stichting is alle goede gevers en vrijwilligers dan ook erg dankbaar. Onze beloning: zeer blije en dankbare kinderen met zicht op een betere toekomst.